In Memoriam Frida Balk-Smit Duyzentkunst

  • Doortje Briedé

    Wim Klooster: "Op 7 februari van dit jaar overleed Frida (‘Fried’) Balk, op 82-jarige leeftijd. Er is mij, jarenlang haar naaste collega, gevraagd dit In Memoriam te schrijven. In de bijna zestig jaar dat wij elkaar kenden, heb ik in uiteenlopende hoedanigheden met haar te maken gehad.

    Ik heb bij haar college gelopen, wij werden collega’s in de staf Nederlandse Taalkunde aan de Universiteit van Amsterdam, nog weer later werden we collegae proximi (haar leeropdracht luidde ‘Taalkunde van het hedendaags Nederlands’), we werden – zij na mij – voorzitter van de toenmalige Subfaculteit Neerlandistiek, en werkten soms samen als bestuurders van stichtingen en verenigingen. Zij was jarenlang voorzitter van de Internationale Vereniging voor Neerlandistiek. Het Subfaculteitsvoorzitterschap ervoeren wij als Galahads ‘vreselike sitten’."

    Lees verder

  • Doortje Briedé

    Joop van der Horst: "In 1978 ben ik aan de Universiteit van Amsterdam komen te werken. Daar werd ik een naaste collega van Frida Balk. Ik was iemand ‘van buiten af’ (uit Leiden), de meeste anderen hadden in Amsterdam gestudeerd. Onder die Amsterdammers heerste toen een felle strijd voor en tegen de Generatieve Taalkunde. Frida was mordicus tegen. Of eigenlijk was er niet eens zozeer een strijd: de twee partijen hadden vooral weinig contact met elkaar en deden elk hun eigen ding. Voeg daarbij dat ik maar een kleine part-timer was (twee dagen) die niet in Amsterdam woonde, en je kan begrijpen dat ik de collega’s maar weinig zag.

    Dat Frida uiteindelijk mijn promotor is geworden, had een Leidse oorzaak. Daar was aanvankelijk het plan dat ik bij Jan Kooij zou promoveren. En even zag het daar ook naar uit. Maar de onverenigbaarheid van onze karakters en van onze taalkundige inzichten deden Jan op een gegeven moment voorstellen dat ik naar een andere promotor zou uitzien. Ik was het daarmee eens. Het contact met Leiden bleef behouden door de wetenschappelijk en vriendschappelijke band met Cor van Bree (co-promotor), maar Frida werd hoofd-promotor. En zo is het gegaan: Amsterdam 1986."

    Lees verder