Ze waren tijdens de Tweede Wereldoorlog de schrik van Duitse soldaten. Russische piloten, die in omgebouwde sproeivliegtuigen bijna geruisloos (want met uitgezette motor) op hen af zweefden en hun stellingen bombardeerden. Vanwege het geruis van de wind, en omdat deze piloten allemaal vrouwen waren, noemden de soldaten hen Nachtheksen. Je kreeg een IJzeren Kruis als je een nachtheks neerhaalde. Met het overlijden van Nadezhda Popova, 91 jaar, is deze generatie pilotes bijna verdwenen…
Zoals zo vaak hadden de pilotes een tweederangs status, want tsja, vrouwen. De New York Times somt het rijtje even op. Het waren vrijwilligers. In plaats van een ‘echt’ militair vliegtuig kregen ze sproeivliegtuigen, gebruikt in de landbouw. Hun uniformen waren verstelde tweedehands kledingstukken, geërfd van mannelijke collega’s. Ze hadden geen parachute, geen radio, geen wapens, geen radar, en als ze getroffen werden door een lichtkogel, brandden hun lichte toestelletjes als een fakkel. Iedere nacht opnieuw was het de dood of de gladiolen. Desondanks behandelden mannen de pilotes op z’n best met een neerbuigend paternalisme.